🎶 Poetsen, poetsen, poetsen, van boven naar benee…. 🎵

Op het moment van typen zitten we precies 3 maanden hier, zo voelt het helemaal niet. 

Hoewel ons nieuwe thuis schoon gemaakt was, ben ik toch begonnen met poetsen. De oud-eigenaar had in huis gerookt en die geur proberen we eruit te krijgen. Gelukkig zijn de temperaturen gedaald en dat maakte het poetsen gemakkelijker. De meiden hadden beide een doos vol speelgoed mee om zich te vermaken in hun nieuwe thuis. De slaapkamers werden zonder strijd verdeeld. Iedereen voelt zich thuis in het huis. Ook Twirre ging er lekker slapen 😴. Terwijl de meiden boven aan het spelen waren of op avontuur in de tuin, kon ik beneden aan de poets. De meiden kwamen met wilde aardbeien, blauwe bessen en rode bessen thuis, allemaal gevonden in tuin of in het bos. Durk had zijn eigen lijstje om af te werken en zo was iedereen druk bezig. Durk en de meiden hebben samen met Twirre een stuk bos verkend, Durk was jaloers op de laarzen van de meiden. Hij had de blauwe bessen in de schoenen 😂. De buurvrouw kwam even langs om te kletsen en vond het fijn dat er wat reuring op de buurt kwam met de meiden. Ze weet nog niet hoeveel reuring 😉 en dat zal niet alleen van de meiden afkomstig zijn 😆. En zo vlogen de zaterdag en zondag voorbij. 

Maandag stond voor mij in het teken van: wassen 🧼. De droger buiten 💨 stond aan dus hup alles aan de waslijn. Poetsdoeken waren daarna weer gereed voor de volgende dag. We hadden het nichtje Dani van Elvira en Noah uitgenodigd om te spelen en pannenkoeken te eten, dat was heel gezellig 🎉. Elvira had al vlinders en vroeg of wij ook al wat hadden. Ik dacht van niet, maar toen ik boven kwam hadden we er twee Bob’s. Moeder Natuur heeft het proces van rups naar vlinder versnelt door het warme weer. We hadden wat suikerwater in het tentje gezet als voeding, maar de vlinders namen er een bad in en moesten weer opnieuw drogen. Daarna folie over het bakje suikerwater gedaan. Toen was het badderen niet meer mogelijk. We zouden ze de volgende dag vrijlaten maar toen regende het zoveel. In de nacht van maandag op dinsdag waren nog 7 vlinders bijgekomen en gelukkig zat er nog 1 in de cocon om te kunnen 🎥. 

Dinsdag ben ik met de meiden naar het huis gegaan, dit keer kreeg ik van deze twee kanjers poetshulp. In de pauzes waren ze lekker boven aan het spelen. Want buiten spelen was geen optie, binnen een minuut was je zeiknat. Samen hebben we de lunch bereid, tafel gedekt, afruimen. Jullie lezen het: een top-team 💪. 

In de middag gingen we nog trainen met Twirre & Una, onderweg kwam ik een mega huisjesslak tegen. Na de training ben ik met onze grote slakkenliefhebber Rinske naar de plek gegaan waar ik hem gezien had. Gelukkig voor ons zijn slakken niet zo snel. Na wat aarzeling durfde Rinske het aan om hem op haar hand te zetten, dapper hoor!

Woensdagochtend was het dan zover, de 10 Bob’s mochten gaan genieten van de wijde wereld. Rinske had ze het liefst nog even bij zich gehouden, maar houden van is ook loslaten. Op de veranda zijn onze Bob’s één voor één uitgevlogen. De ene kleine vos had meer haast dan de andere. De vlinders die een suikerwater-bad 🛁 hadden genomen moesten nog even wat langer drogen. Maar ook zij verlieten uiteindelijk de tent. Er zaten rode vlekken in de tent, lijkend op bloed, maar is kleurstof van de vleugels. Het was een leerzaam en mooi proces om te volgen. Hopelijk kunnen we volgend jaar nog een keer en misschien vinden we wel rupsen in eigen tuin. 

Na de vrijlating was het tijd om richting Wadköping te gaan. Daar kon je met paard en wagen rijden. Het bleek een paard met haar veulen & wagen te zijn. Dani was ook mee, haar laatste vakantiedag hier. Omdat het nog niet druk was, mochten we twee keer mee met de wagen. Daarna zijn we verder gelopen naar een de roeiboot, het roeien werd voor ons gedaan ✅. Aan de andere kant van het water, was ook een speeltuin, geitjes aaien, soort verkeerspark een een treintje 🚂. Voor die laatste kwamen wij, dit treintje hadden we al heel vaak vanaf de overkant gespot en nu was de kans om in te stappen. We hebben de gezellige middag in Wadköping afgesloten, met hoe kan het ook anders 😂 , een 🍦  😋. 

Bij thuiskomst heb ik snel de PC (jaarlijkse wedstrijd kaatsen=friese sport) opgezet. Ik volg dit ieder jaar, hoewel ik geen kaatser ben. De nacht van de PC, de avond voorafgaand aan de wedstrijd is trouwens ook een aanrader 😉. 

Donderdag is Durk op pad gegaan om hout te sprokkelen (kopen) voor de winter en op jacht te gaan naar een zitmaaier. Met als uitkomst: 🎵 we zijn er bijna, maar nog niet helemaal, kontje kaal 🎵 . Durk zijn kwaliteiten zijn niet over één nacht ijs, goed onderzoeken, bij meerdere partijen informatie inwinnen (Hij heeft veel meer kwaliteiten hoor, die komen later vast nog aanbod 😜). Ik ben daar te ongeduldig voor. Gelukkig kan ik voor dit soort zaken van Durk op aan 💪 . Kanttekening; ik laat dit altijd wel op een iets wat ongeduldige manier blijken 😆  namelijk “ Jeetje, ben je er nu nog niet uit!!” 😅. 

Ik ben met de meiden & Twirre naar het huis gereden om daar begroet te worden door hertjes. Ze bleven ons mooi observeren, zonder te vluchten. Niet veel later kwam er een andere buurvrouw kennis maken, had me op Zweeds en Engels ingesteld. Maar het bleek Karin uit Nederland te zijn, ongeveer 15 jaar geleden hier naartoe verhuisd. Ik kreeg even error van de taal 😝. We kregen als welkom een lekker presentje voor bij de koffie, heel lief. 🥰 

Volgende week dinsdag komt onze huisraad bij ons nieuwe thuis aan. De komende dagen staan in het teken van alles klaar maken voordat de vrachtwagen komt. En dan kunnen we volgende week rustig aan die kant op. Dan hebben we nog twee weken om daar te wennen voordat de scholen hier weer beginnen. Ik verwacht dat we volgend weekend onze eerste nachten daar zullen doorbrengen. 

Vanochtend was er ineens een kleine vos in huis. Die kwam ons nog even bedanken voor de goede zorgen. Hij vloog van boven naar beneden, Rinske deed de voordeur open en zo vervolgde hij zijn weg. Dit gebaar kon Rinske heel erg waarderen, want ze miste de vlinders wel. 

Met een drukke periode voor de boeg, rest mij niks anders dan te zeggen: 

Hej Då, Till nästa vecka 👋