Waarom emigreren?
Waarom emigreren? Ja waarom zouden we dat doen? We wonen in een fijn huis, in een fijn dorp in Friesland. Ons huis staat aan de rand van het dorp, pracht plek om te wonen 🤩 . Het is een leuke rustige straat en we hebben een grote tuin. De afgelopen 10 jaar hebben we ons huis verbouwd en zouden hier ons hele leven wel in willen blijven wonen. De familie & vrienden wonen dichtbij, kinderen zitten op een leuke kleine school en alle voorzieningen zijn binnen handbereik. Waarom emigreren?
De gesprekken tussen Durk en mij met het nieuws over klimaatverandering, houden wij hier droge voeten? Wij waarschijnlijk wel, maar wat is de toekomst van onze kinderen? Dit was een klein zaadje wat maakte dat onze gesprekken verder gingen in welke landen we wel zouden willen wonen. Durk en mijn ideeën liggen daarin wel op één lijn. We houden van warm weer maar zeker ook van een mooi winterlandschap.
De landen Canada, Oostenrijk, Noorwegen en Duitsland passeerden de revue. We zien onszelf wonen in een knus huis, met veel grond met een stukje bos. De voorzieningen voor de kinderen zijn voor ons heel belangrijk, zij kiezen hier niet voor maar moeten wel met ons mee. Dat is het minste wat we kunnen doen is zorgen dat dit goed geregeld is. We willen ook graag de familie en vrienden kunnen blijven bezoeken, dus Canada viel af. Oostenrijk en Duitsland is niet zo populair qua onderwijs en viel daardoor ook af. Pijlen gericht op Noorwegen, inlezen en documentaires kijken, vooral kijken wat we kunnen vinden wat niet goed geregeld is. Het geloof staat bij noren wel hoog in het vaandel, wij zijn niet gelovig en daardoor vind ik het lastig voor de meiden om daar te integreren. Noorwegen valt af om te gaan wonen maar om op vakantie te gaan, hell yeah!
Toen kwamen we bij Zweden uit, ook wel het kleine Canada genoemd. Wederom inlezen en documentaires gekeken, kijken naar wat niet goed is. Toch bleef Zweden staan als een huis. Vervolgens hebben we onze eerste rondreis door Zweden gepland om te verschillende regio’s te bezoeken. Met als doel te kijken hoe het daar is, daar gaat en daar voelt. We logeren bij een aantal B&B’s die gerund worden door Nederlandse stellen die geëmigreerd zijn. Hen gevraagd of ze openstaan voor gesprekken met ons en dat was zeker het geval. De eerste stap is gezet! Zou het Zweden kunnen zijn? Of blijven we op ons goede, vertrouwde en veilige stekkie, waar we het oh zo goed hebben?
