Het duurde niet lang meer of Durk zou thuiskomen, wat een fijne gedachte was. Het is me qua runnen van het huishouden wel meegevallen, hoewel mijn moeder me goed geholpen heeft dus kan dat niet helemaal objectief beoordelen 😬. Het missen was meer in de zin van het delen van momenten en gebeurtenissen met elkaar. En de meiden hebben Durk nog meer gemist dan dat ze zeggen, dit is wat ik wel onderschat heb. 

Zaterdagochtend begon voor Rinske met het maken van huiswerk en daarna begon het echte werk. Ze mocht aan de tekentafel een ontwerp maken van haar (verlate) verjaardagstaart. Samen met Beppe ging ze de taart maken, Imke werd als hulplijn ingeschakeld want er waren extra helpende handen nodig. Vele handen maken licht werk… Tijdens de koffie hebben dan ook weer een lekker stuk taart kunnen eten. De taart was prachtig geworden en Rinske was er zeer content mee. Met een volle maag kon ik met Twirre richting een nieuwe cursus. Het is een cursus hoe om te gaan met andere honden, je eigen hond hierin neutraal houden en ondertussen oefeningen doen. Twirre is niet een fan van blaffende honden, welke wel in de cursus aanwezig waren. Ik nam dan meer afstand van deze honden, totdat het voor Twirre weer mogelijk was om een oefening te doen. Aan het einde van de les zag ik al progressie in de hoeveelheid afstand er tussen de honden zat. Bij thuiskomst stonden er heerlijke poffertjes op me te wachten. En de poffertjespan mag ik houden. Ik ben benieuwd of ik net zulke lekkere kan maken als mijn moeder, voel de druk op mijn schouders 😉. Hopelijk valt de appel niet ver van de boom 😂.

Zondagochtend zijn we na de koffie en het ophangen van de Friese vlag (voor thuiskomt Durk) vertrokken naar een bosmeer. Hier hebben de meiden en ik in de zomer gezwommen en dit is een mooie plek. Rinske was bewapend met een schepnet, zij wilde kikkers en kikkervisjes vangen (ik had benoemd dat deze er in de herfst niet zouden zijn). Rinske wilde het toch gaan proberen, de aanhouder wint weleens… Imke was bewapend met schepjes om een zandkasteel te kunnen maken. Onderweg naar het meer werden we al getrakteerd op mooie herfstkleuren en het zonnetje deed goed zijn best hoewel er ook een fris windje stond. Bij het meer was het prachtig en de meiden hebben zich prima vermaakt. Tot mijn verbazing had Rinske binnen no-time kleine kikkertjes en kikkervisjes 😳. Twirre vind water prachtig en hier was dit ook het geval. Het meer liep aan de ene kant sneller af dan de andere kant. En je raadt het al, Twirre kwam plotseling in een stuk waarbij hij geen grond meer onder zijn voeten had. Dat werd zwemmen geblazen en hier was hij wel even van onder de indruk. Het duurde even voordat hij weer bij de waterkant durfde te komen. Met wat aanmoedigen en belonen is het hem wel gelukt 🙌. 

Toen we bijna thuis waren zagen we een bekende bus in de tuin staan, dat kon maar één ding betekenen: Durk was thuis 🎉. Aan het begin van de oprit sprongen de meiden uit de auto voor een dikke knuffel. Ook Twirre had Durk erg gemist en hij onthaalde Durk dan ook op zijn eigen springerige manier. We zijn weer compleet, helaas missen we onze “baas 🐱”. Durk had voor de meiden lego meegenomen, dus er moest direct gebouwd worden en ik kreeg mooie oorbellen. Met elkaar geluncht, de bus uitgepakt en de dag werd afgesloten met een etentje om mijn ouders & Lourens te bedanken voor alle hulp en gezelligheid. 

Maandag was de laatste dag voor mijn ouders & Lourens. Rinske moest naar school, Lourens ging hardlopen, Imke ging spelen met Durk en ik, Twirre en mijn ouders hebben nog een boswandeling gemaakt. Daarna werden er pannenkoeken gebakken en een soepje voor het avondeten bereid. Toen Rinske uit school kwam hebben we pannenkoeken gegeten en daarna was het nog even chillen op de billen. Paardrijden stond nog op het programma dus met z’n allen in de bus. Als afsluiting nog een (voorlopig) laatste keer met zijn allen eten, soepje & stokbrood. Daarna ging iedereen zijn eigen vertrek opzoeken.

Dinsdagochtend was het tijd om afscheid te nemen, blijft een vervelend gebeuren! In en om het huis is het weer stiller en wij zijn alle vijf weer opzoek naar ons nieuwe ritme en eigen plek. Het zal wel weer wat tijd kosten voordat dit allemaal geland is. Twirre moest in de middag naar de trimmer en doet dit fantastisch. Imke was ook mee en vind het leuk om te zien hoe de trimster dit allemaal doet. Twirre is altijd prachtig maar ziet er nu weer uit om door een ringetje te halen 😍.

Woensdag moesten de meiden weer naar school, ging ik aan de slag met de ingeslagen producten uit Nederland (Jaja familie Weima, we hebben weer wat ingeslagen voor een kinderfeestje 😉). De meiden vinden steeds meer routine, ritme en vertrouwen in school en hierdoor wordt het voor hun makkelijker en leuker om heen te gaan. Tuurlijk zitten er ook minder leuke dagen tussen, maar dat hoort bij het leven. Ze spreken nog niet echt Zweeds maar verstaan het wel steeds beter. Als ik naar woordjes vraag dan kunnen zij mij goed vertellen wat het betekent of leren mij nieuwe woorden. Straks spreken ze ineens Zweeds 😂. Op het schoolplein heb ik steeds meer contact, je zou denken dat dat contact met andere ouders is, wat soms ook het geval is. Maar heb ook met meiden contact van de paardrijles en een meisje welke ik niet ken maar wie me altijd gedag komt zeggen. Wat zijn kinderen toch puur! Niks is raar, niet dezelfde taal spreken is niet gek, niemand is vreemd, iedereen is zoals hij/zij/hun is en hoort te zijn 🤩. Hier kan ik nog wel wat meer van leren! Elke dag mag Rinske of Imke de brievenbus legen, deze staat aan het begin van het pad. Dit keer was Rinske aan de beurt en die toverde een mooie ansichtkaart met een afbeelding van onze eigen achtertuin tevoorschijn. Deze hadden we van mijn ouders en Lourens 🥰..

Donderdag was een rustige dag, ik ben begonnen met de laatste verhuisdozen leeg te maken voornamelijk met kleding. Gelijk ook een mooi moment om een selectie te maken in welke kleding er weg kunnen. Het weer begint kouder te worden en dus kon ik gelijk ook een “winterkledingcheck” doen. Er zal nog wel het één en ander moeten worden aangeschaft voor de winter 🥶. 

Vandaag, vrijdag, ben ik na het brengen van de meiden samen met Twirre naar Elvira gereden. Hier hebben we samen met Twirre en hun prachthond Una gewandeld en daarna mochten de hondjes samen spelen. Kijken of ze elkaar nog herkennen, het is nu onderhand twee maanden geleden. Nou en het was een SUCCES, de hondjes hebben heerlijk gespeeld en wij hebben even kunnen bijkletsen. Van Elvira kreeg ik de vlinders en bij mee terug naar huis. Oh wat is Rinske hier blij mee 🤩. We hebben al een kandelaar gekocht en zoeken we nog een stuk hout of een steen om de vlinders en bij op te zetten en in de kandelaar te doen. Benieuwd hoe dit eindresultaat gaat worden 😅. Bij terugkomst is Twirre als een blok in slaap gevallen terwijl Durk de meiden van school haalde en ik een start maakte met het typen van de blog. 

Het weekend staat voor de deur en we zullen even kijken welke klussen er zullen worden opgepakt. De meiden moeten nog een week naar school en dan staat höstlov oftewel herfstvakantie top het programma. Daar zijn ze ook wel aan toe, dus gaan komend weekend even kijken of we dan nog iets leuks kunnen gaan ondernemen naast het bijkomen en niks moeten…

We gaan het weer zien wat deze week voor ons in petto heeft. Vi ses nästa vecka! 👋 

Andere blogs