Een eigen 🏠 een plek bij het bos en onder de ☀️

Op een zondag zijn we het huis gaan bezichtigen. We waren allebei een beetje zenuwachtig 😆 . We hoopten op niet zoveel andere geïnteresseerden, dit waren een stuk of tien, dus iets minder dan het andere huis. 

Het huis lag op een doodlopende weg en was het laatste huis. Het lag er prachtig bij, de natuur werkt nu ook goed in het voordeel van verkopende partij. Het huis lijkt goed onderhouden, grote tuin, akkers en een eigen stuk bos. De kinderen waren er snel thuis en rolden er door de tuin.

Bij thuiskomst, nadenken, erover praten, conclusie: veel mooier wordt het niet dus een bod gedaan.Toen gaan slapen, hahah dat dacht je, allebei ontzettend onrustig. Beide hebben we geen ervaring met bieden en helemaal niet hier in Zweden. De volgende dag begon het biedingsproces en dus het spel. Een spel waar wij de spelregels niet goed van wisten en ook geen ervaring met hoe snel je een tegenbod moet doen. Gelukkig stond Clymene telefonisch paraat. Wij waren bieder 1 en er was een 2&3. Via de mail deden we dan een vervolgbod, dan zette de makelaar dit in een sms en dan was de tegenpartij weer aan zet. Wanneer is de deadline? Tot er twee opgeven of dat de verkopende partij het je gunt. We lieten het maar over ons heen komen. Ook belden we af en toe even met onze financieel adviseur, alias mijn vader 🤩 . Hij kon ons goede adviezen geven en liet het licht er net even anders op schijnen, waardoor wij weer verder konden. 🙏 

Op een gegeven moment in de middag hebben we ons uiterste bod gedaan en toen bleef het stil. Was de makelaar weer aan het bellen?! De volgende dag, niks, niks en niks. Steeds op de telefoon kijken, hebben we een bericht gemist? In de avond Clymene gemaild, wat kunnen we verwachten? Advies: makelaar mailen en vragen naar de stand van zaken. Dit de volgende dag gedaan, je wilt ook niet te opdringerig overkomen. En prompt er werd nog een bod gedaan, door bieder 3, dat voelde ZUUR! 😣 Daar stopte voor ons het spel, genoeg is genoeg. De eigenaar heeft het laatste woord, maar gebruikelijk is het dat de bieder met het hoogste bod het krijgt. 💩 Pfff had niet gedacht dat het zo spannend zou zijn. 

Paar dagen later werden we door de makelaar gebeld, bieder 1&3 willen beide een technische keuring, dit wordt nu door de verkopende partij bekostigd. Wij mogen hier ook bij aanwezig zijn en zullen ook de huidige eigenaar ontmoeten. Hier is dus het laatste woord ook nog niet over gezegd. Hoe gaat dit allemaal aflopen?? Wie zal het zeggen!!!

Afgelopen maandagochtend hadden we de technische inspectie van het huis, waarvan we weliswaar de laagste bieder zijn. Durk wilde graag dat we als gezin daarheen gingen, ik dacht dat dit niet echt nodig zo zijn. De meiden en ik zijn niet zo technisch en we lopen misschien alleen maar in de weg. Maar goed één voor allen, allen voor één. We zaten zenuwachtig in de auto en werden we vriendelijk onthaald door de eigenaar en de makelaar. De andere bieders, twee Zweedse zussen, waren ook aanwezig. De technische keurders waren vriendelijk en legden alles uit in Zweeds en Engels. De eigenaar had alles open gezet zodat er inspectie gedaan kon worden maar wij mochten nogmaals kijken. Ik zou me met de meiden bezig houden en Durk met de inspecteurs mee, zo gezegd zo gedaan.

Wij voelden ons gelijkwaardig met de andere bieders, er werd moeite gedaan om ons erbij te betrekken en Engels te spreken. Wij deden op ons beurt ook ons best om Zweeds te spreken. Na de inspectie deelden de inspecteurs hun bevindingen. Er kwamen wel wat aandachtspunten naar voren maar niks schokkends, waarvan zouden wij willen afhaken. Dat leek bij de andere partij ook niet zo te zijn. Na de bevindingen werden we uitgenodigd in huis voor fika. De eigenaar had koffie gezet, de makelaar had drinken voor de meiden en koekjes geregeld en daar zaten we dan. Wat is dit nou?? Gaan we nog over het uitgebrachte bod praten? Nou nee hoor, gewoon gezamenlijk een bakje doen en even wat praten over van alles en nog wat. De eigenaar was een opa en vertelden dat wij de enige kleinkinderen mee hadden genomen en dat hun pakes en beppes daar niet zo blij mee zijn. Daar kon hij wel inkomen 😅 . Wat een mooie manier voor de eigenaar om ook een beeld van ons te krijgen, maar het voelde ongedwongen en welkom. Bij het afscheid werd er verteld dat we het rapport krijgen binnen twee dagen en dat er daarna een beslissing zou worden genomen. 

We reden enthousiast naar huis en ook verwonderd over hoe dit nou was gegaan. Ik had het gevoel dat wij door onze meiden weleens de gun-factor zouden kunnen hebben. Daaraan ga ik dan ook weer twijfelen, ik durf nog niet altijd op mijn gevoel te vertrouwen. Je weet het ook niet… 

We wilden het huis niet laten schieten en belden met financieel adviseur alias mijn vader. Het idee was om een aanzienlijk hoger bod te doen, om zo het bieding-spel te stoppen. We durfden niet te vertrouwen op de gun-factor. Hierover te hebben nagedacht, kwam Durk met het plan om de makelaar te bellen en te vragen wat er nodig is om het huis te kunnen kopen. Is het alleen de gun-factor, is het geld? Als het de gun-factor is dan hoeven we niet meer te gaan bieden. We kunnen ons ook voorstellen dat de eigenaar het aan zweden gunt en niet aan buitenlanders. De makelaar vroeg om onze motivatie op de mail te zetten en of wij het hoogste bod konden matchen. (Waarom hebben we daar zelf niet aan gedacht?) We wilden het zeker matchen en mailden onze motivatie. In de mail stond onder andere hoe fantastisch wij de plek vinden en dat wij heel graag willen dat onze meiden hier opgroeien. Met de mail te versturen hebben we gelijk ook alles gedaan wat in onze macht ligt om te laten zien dat we het huis heel graag willen. Als het ons dan niet gegund wordt, is dat wat het is. Dan moeten we verder met onze zoektocht.

Op woensdagmiddag ging de telefoon, de makelaar. Ik was er misselijk van. Durk was boven en nam op, ik durfde eerst niet te luisteren maar toen ik hoorde hoe enthousiast hij begon te praten ging ik naar boven. Niet veel later stonden we met zijn allen in de woonkamer te dansen. Allemaal ontzettend blij, want het was ons gegund! De eigenaar zag het liefst een gezin in zijn huis wonen, want kinderen verdienen een mooie plek als dit om op te groeien. 💖 Ook nam de eigenaar genoegen met ons bod. WAUW, wat bijzonder dat iemand ons dit gunt! Tack så mycket 🙏 . Ik heb gelijk mijn ouders gebeld, mijn vader had ons zo fijn bijgestaan in dit proces en verdiende om dit nieuws als eerste te horen. Daarop volgenden Lourens & Manon, Beppe Annie en heb nog wat appjes de deur uit gedaan naar lieve mensen 💕 . 

De volgende dag moesten we om 14.00 uur bij het huis zijn voor het tekenen van het voorlopig koopcontract. Clymene heeft dit woensdagavond nog voor ons vertaald 🙏 . Daar aangekomen werden we warm onthaald door de eigenaar, zijn dochter & schoonzoon en kleindochter welke 6 jaar was. De meiden hoefden niet lang de kat uit de boom te kijken, gingen direct spelen in de tuin, renden door het huis alsof ze er al woonden. Wij gingen met de eigenaar en de makelaar het contract ondertekenen. Ik had voor beide nog een Hollands pakketje gemaakt als bedankje. Na het tekenen was er fika met taart en bier voor Durk, was tenslotte ook nog zijn verjaardag 🥳 . (Duur kadootje voor Durk 😉 ben benieuwd wat ik krijg dit jaar 😆 ) De makelaar vertrok na de fika en wij hebben nog met zijn allen zitten praten over van alles en nog wat. Het was alsof we elkaar al jaren kenden. We zijn nog langs alle spullen gegaan of we nog wat wilden hebben. Hier werkt het zo dat ze veel dingen laten staan en de eigenaar had veel dingen al in zijn nieuwe huis staan. Als wij het niet wilden dan gooide hij het weg. We hebben wat mooie spullen gekregen zoals twee antieke sleetjes, welke vroeger werden gebruikt om naar de winkel te gaan als er veel sneeuw lag. Een oud werktuig van paarden, welke met wat liefde een mooi plekje kan krijgen. De eigenaar vertelde dat hij het niet hoefde maar het tuig ook niet wilde weggooien omdat het van zijn vader is geweest. Zijn dochter vertelde over haar jeugd hier en de mooie natuur rondom het huis, met allemaal paddestoelen en bessen om te plukken. Om 17.00 uur zijn we weer naar huis vertrokken. Hoe anders dan hoe we ons huis verkochten, binnen een half uur stonden we buiten bij notaris na sleuteloverdracht daarvoor niks nada noppes. 4 augustus is de officiële overdracht, maar had dit weekend ook wel willen verhuizen. 

Komende weken ligt de focus op het openen van een bankrekening, huur opzeggen, verhuiswagen hier laten komen rond 4 augustus, uitzoeken van scholen en sport. Daarna is het wachten totdat het 4 augustus is. 

Voor nu genieten we van het mooie nieuws en dat alles zo mooi op zijn plek valt. 🤩 

Till nästa vecka!! 😊