Höstlov 🍂 🍁 🍃

Op het moment van schrijven is het vrijdag. Ik schrijf vaak op donderdag, maar de tank was gisteravond leeg. 

Het leven biedt je lessen, die lessen krijg je overal, dus die heb ik niet in Friesland gelaten 😉. Gisteren kwam er één van die lessen: Loslaten! Of bang zijn om iets los te laten… Wat betekent loslaten? Stoppen met vechten tegen wat niet werkt. Het betekent die leegte ruimte geven in plaats van wegduwen. Met negeren van de leegte wordt de ruimte groter. Leren de leegte te herkennen en te accepteren. Dan verandert er iets, dan krijg je ruimte. Hier ga ik me de komende winter in verdiepen, wordt vervolgd…

Mijn schrijflocatie is de grote binnenspeeltuin Leo de 🦁. We zijn vroeg in de ochtend hier aan gekomen, het is nu nog rustig en er is nog weinig gegil. Ik heb mijn laptop ook bij me, wat misschien overmoedig is voor de locatie waarin ik me bevind. Ik ben begonnen als lava monster die de meiden wil pakken in een hindernissenparcours. En nu zijn ze alleen op pad en ga ik aan de schrijf met een cappuccino om de motor op te warmen. Let’s go 💪.

Ik had in mijn vorige blog geschreven dat we elke week wel wat beleven en het volgende avontuur diende zich alweer snel aan. Twirre was met Rinske aan het spelen, we hadden een stuk kapot t-shirt geknoopt en dat bleek een mooi speeltje voor Twirre. Maar hij scheurde er tijdens het spel een stuk af en toen Rinske dat wilde afpakken deed Twirre een reiger na en at het sliert t-shirt op. Ik was net te laat en zag het net verdwijnen in zijn keel 💩. Dus Googlen en ik moest direct de dierenarts bellen, hier kon ik direct terecht. Daar heeft Twirre een injectie gekregen om over te geven. Dat overgeven ging vrij vlot en het t-shirt was er weer uit 🎉. De dierenarts benoemde dat als we dit hadden laten zitten, het een vervelende en dure vakantie zou zijn geweest. Twirre zou nog even misselijk blijven en heel moe naderhand. Nou slapen, ho maar, leek meer erop of had Twirre speed gehad 😆. Maar ik was allang blij dat het eruit was.

Zaterdag zijn we naar een auktion, boerenveiling, gegaan. Heel veel mensen dachten daar hetzelfde over en we verbaasden ons over hoeveel mensen hiervoor geïnteresseerd zijn. Het is meer een ontmoetingsplek voor buurtbewoners, soort matinee zonder drank maar met koffie en broodjes. De hele huisraad stond in de tuin gestald en kon bekeken worden. Per item of doosje werden de items verkocht. Het bod werd verhoogd met minimaal 100 sek, ongeveer 10 euro en de veilingmeester stond op een tafel. Als de veilingmeester met zijn hamer ergens op sloeg of op zijn wandelstok dan was er een deal gesloten. De koper stak dan zijn arm in de lucht en kwam er iemand met een QR-code om de deal rond te maken. Wij vonden het een fascinerende omgeving, mensen en hun gebruiken observeren. Omdat er veel spullen waren, sommige mensen een klapstoel en koffie bij zich hadden, vermoeden wij dat het wel een tijdje zou gaan duren. Na een uurtje zijn we vertrokken, de meiden hadden hun “nocht” en ik had een training met Twirre. 

Zondag hebben de meiden hun verlanglijstje samen gesteld voor de 🎅. Dat is wat anders dan Sinterklaas, want hoe krijg je je verlanglijstje nou bij de kerstman? Niet de schoen zetten in ieder geval. Maar wat blijkt je kunt je verlanglijstje sturen naar het adres van de kerstman🎅: 123 Elf road, 88888, North Pole. Dan gaan we dat maar doen en kijken of deze is aangekomen. Moeten we nog wel even wachten, want het is nog lang geen kerst🎄. 

Verder hebben we zondag rustig aan gedaan en kregen we in de middag visite van Elvira, Noah en Una. Heel gezellig en dan vliegt de tijd. Zij hebben een huis gekocht wat veel verder weg ligt. En ze konden wel wat verhuisdozen gebruiken, laten wij nog wel wat hebben liggen! In de avond hebben we Max aangemoedigd. Hoewel ik de race af en toe ook wel aan de binnenkant van mijn ogen heb bekeken 😜. Was het nog wel spannend hoor en de komende races ook. Wij geloven er nog steeds in!!! 🏆 

Maandag heb ik een nieuw ontbijtrecept met havermout uitgeprobeerd, moest zeggen goed gelukt dus heb er weer een lekkere optie bij. De meiden waren heerlijk aan het spelen op hun kamers en ik heb van het moment gebruik gemaakt om een boswandeling met Twirre te maken. Vervolgens warm eten voor te bereiden omdat de meiden en ik in de avond brood op de manege gaan eten. We zouden na de lessen van de meiden nog bij de springles kijken. De meiden hebben weer een leuke paardrijles gehad. Omdat het vakantie was waren er genoeg meiden om naast de pony te lopen. Wat voor mij betekende dat ik Imke en daarna Rinske gezelschap op de tribune kon houden en na de les van de ander kon kijken. Ik moet zeggen dat ik het leuker vind om er naast te lopen, hoewel de meiden daar zelf anders over denken. Iets met loslaten misschien?

Dinsdag stond er een klus op het programma, slaapkamers opruimen en met name het speelgoed. Iets waar we alledrie niet naar uit keken, hier hebben we zin voor moeten maken 😆. Het opruimen heeft de hele ochtend geduurd, maar toen was het weer om door een ringetje te halen. De meiden wilden nu niet meer spelen, want dan zou het weer een rommeltje worden en dan moesten ze dan weer opruimen 😂. In de middag wilden de meiden wel mee voor een boswandeling en dat was heerlijk. We liepen in het “Golden Hour”, want het wordt hier al donker tussen 16.30-17.00 uur. Het zonnetje was ondergaand en leverde mooie plaatjes op, al zeg ik het zelf. 

Er was Noorderlicht voorspelt, maar dit was door het vele vocht in de lucht niet met het blote oog te zien. Als je door je fotocamera of mobiel zag, kon je het wel zien. Maar hiervoor hebben we de meiden niet uit bed gehaald, die zullen nog even moeten wachten. 

Woensdagochtend wandelden moeder hert en haar twee kids door de tuin. We zien ze steeds vaker en in de avond en nacht komen ze uit het bos en in de ochtend gaan ze het bos weer in. We merken dat ze aan ons gezin wennen. Ik hoop dat we dit nooit “gewoon” gaan vinden. Daarna was het tijd om met Twirre naar de dierenarts te gaan, hij had een wond aan zijn poot en blijft het maar open likken. Hij is mijn derde kind dus maakte me wel zorgen, plus hij luistert niet zo goed als ik hem uitleg dat hij niet aan de wond moet likken 😬. Ik moet de wond schoonhouden, zalf smeren en voorkomen dat hij er aan likt. Bij likken kan ik hem afleiden, verbinden (heelt de wond langzamer) of een kap op. Ook nog even advies ingewonnen bij de dochter van de fokker van Twirre. Kwam hetzelfde advies uit. Afleiding lukte prima, maar helaas had Twirre in de nacht weer zitten likken. Dus de kap uitproberen, nou dat was geen succes 😢. Twirre was doodsbang, trilde als een rietje, durfde niet te lopen of te bewegen en hijgde als een malle. We het wel even wilde doorzetten, hem tijd geven om te wennen. Dit resulteerde in dat ik drie uren naast hem heb gezeten op de grond, toen durfde hij te bewegen maar bleef hij haken en was er zoveel paniek dat we dit K*T kap hebben afgedaan. Zoveel stress is het niet waard, dan verbinden en langzamer helen. We gaan op zoek naar alternatieven voor de kap. Ik heb Twirre verbonden met de doekjes, die mijn moeder heeft gemaakt toen Rinske geboren werd. Deze doekjes gebruikte ik bij het voeden en nu hebben ze een nieuwe bestemming. De binnenkant is katoen, ze zijn dik dus kan Twirre niet doorheen likken en hierdoor kan er ook nog lucht tussenkomen. Hij heeft als extra hindernis een nekkussen om zijn hals, dit maakt het likken moeilijker. Nu is het afwachten hoe het herstelproces gaat verlopen 🍀. Deze ochtend, de stress zorgde ervoor dat mijn emmertje overliep. Ik zag alles niet meer zo zonnig in en daardoor kwamen de frustraties en tranen eruit. Alle zorgen en gedachten die in mijn hoofd zitten, verteld en besproken met Durk. Wat er voor zorgde dat ik aan het einde van de ochtend weer positiever was. Pfff ik weet dat als je overloopt, de zon ook wel weer komt. Je moet alleen even door de gevoelens heen, ze bespreekbaar maken en dan lossen de zorgen voor een deel ook wel weer op. Wederom had het te maken met loslaten…

Komend weekend ga ik voor het eerst hier in Zweden brood bakken, sûkerbôle wordt het eerste baksel. Het meel komt uit Dronrijp bij Mannin vandaan. Zij heeft in verschillende workshops mij geleerd brood te bakken en andere lekkernijen. Toen ik mijn bestelling uit pakte met meel uit en trof daar een heerlijke cadeautje van Mannin aan 🥰 Fryske dumkes 🤤. Die zijn aan ons goed besteed. Mocht ik je nu nieuwsgierig hebben gemaakt naar Mannin, haar workshops, brood bakken, andere lekkernijen 😉. Kijk even op de website www.baksels.net en boek een workshop. (Ze zit snel vol, mensen uit het hele land komen hiervoor naar Dronrijp). Ik ga niet een advies geven welke workshop het leukste is, ik heb ze allemaal gevolgd en allemaal even leuk/goed georganiseerd/lekker/gezellig/leerzaam. En smaken verschillen, maar mijn liefde voor brood bakken is daar wel geboren. Bijkomend voordeel van deelnemen aan workshop, je gaat met een auto vol lekkers naar huis. En als je je kunt beheersen heb je bij thuiskomst ook nog een auto vol lekkers, lukte mij niet altijd 😅.

Donderdagmiddag waren we uitgenodigd voor een fika bij de buren. Het was de bedoeling dat de andere buurvrouw hier ook bij zou zijn. Zij heeft hier een vakantiehuis, maar zij was helaas ziek. Dan zullen we nog een keer een fika moeten organiseren, heel vervelend natuurlijk 😉. Desalniettemin was het een gezellige middag met allemaal lekkers, eigenlijk veel te veel. Buurvrouw vertelde dat ze zoveel had omdat ik ook allemaal lekkers had bij onze fika. Ik moest daar wel om lachen, omdat ik had gegoogeld hoe zweden fika doen om zo bij hen aan te sluiten 😂. Nu had mijn Zweedse buurvrouw haar fika gebaseerd op die van mij. Zo kom ik er nooit achter hoe het nu echt in zijn werk gaat, maar denk ook dat dit per persoon en gezin zal verschillen.

Met de meiden ben ik nog een vogelvoer-huis aan het knutselen voor in de boom en hebben we nog ander vogelvoer om op te hangen..Door alle andere activiteiten is dit nog niet klaar, maar wat in het vat zit verzuurd niet. 

En zo is mijn verhaal van deze week rond & ik ben weer in het nu. Hier in Leo de 🦁, tussen de gillende en rennende kinderen. Met mijn meiden die me vragen hoe lang het nog gaat duren. Tijdens het schrijven met de meiden gespeeld en geluncht. En het typen heb ik na de lunch gedaan en kom ik zo langzaam aan het einde van deze blog. Als we hier uitgespeeld zijn dan moeten we nog nieuwe schoenen kopen, die voetjes groeien zo snel. Daarna nog naar de mega supermarkt en dan is het weer tijd om huiswaarts te gaan, naar Durk en Twirre. Vanavond nog de laatste puntjes op de i in het gastenverblijf. Want morgen hebben we speciale gasten in de vorm van Petra en Sikke en daar hebben we heel veel zin in. We gaan er dan ook een gezellig weekend van maken. Het Noorderlicht lijkt afwezig te zijn dit weekend, maar dan zullen ze daarvoor nog een keer terug moeten komen 😝. Heel vervelend allemaal… 

Ha en bra helg! 🫶