Niets is wat het lijkt of wat je denkt!
Op het moment van schrijven wonen we hier al een maand! Zo voelt het niet echt moet ik bekennen. Wel komt er steeds meer het besef van dat ik niet meer terug ga, ik blijf hier voorlopig nog wel even 😉 .
We kregen weer nieuwe buren, mijn favoriete soort als je het mij vraagt. En wat blijkt (wist ik stiekem wel) mijn meiden vinden dit ook hele leuke buren. Ze zijn er niet bij weg te slaan, voeren ze gras en wortels, maken filmpjes met de iPad, zijn ze aan het aaien en picknicken gezellig in hun buurt. Ze zijn gezellig en rustgevend… Het zijn drie “buur-paarden”. 3 merries waarvan eentje een twenter (2 jarig). Als het aan ons ligt mogen de weilanden om ons heen allemaal gevuld worden met deze leuke buren 🤩 . En voor de toekomst denk ik dat we zulke buren ook maar in onze tuin moeten hebben. 🤫
Zaterdag zijn we de omgeving van “de Brouwerij” gaan ontdekken. Dan gaan er vragen door je hoofd zoals “ Zien wij onszelf hier wonen?” & “Hoe voelt de buurt aan” . Ik werd daar steeds minder enthousiast van, kan niet echt zeggen waar dat aan lag. Voelde niet heel open aan. Het huis heeft veel plussen maar nu we weer op het terrein waren, keken we kritischer dan de eerste keer en zagen we ook duidelijke minnen. Durk had precies hetzelfde gevoel en we besloten die woensdag nogmaals te gaan bezichtigen. Ondertussen had ik nog een huis gezien met veel grond, welke Durk daarom had afgeschoten. Later liet ik dit huis nogmaals aan Durk zien en hij wilde hier toch wel gaan kijken en werd steeds enthousiaster. Het huis en de grond lijken potentie te hebben. Hier kunnen we aanstaande zondag gaan bezichtigen, grappige is ook dat deze een brouwerij lijkt te hebben.
De tweede bezichtiging van “de Brouwerij” hebben we laten schieten. Ik zie me hier toch niet wonen en wil graag de optie “paarden” openhouden op de plek waar we komen te wonen en daar was dit perceel niet geschikt genoeg voor.
Zo positief en enthousiast als je vrijdag bent, zo anders kan het zijn op woensdag… Wel komen we steeds dichterbij een huis. We weten steeds beter wat we willen, hoe we dit willen aanvliegen. Dus het actieplan voor de volgende bezichtigingen is: dag ervoor de omgeving ontdekken en langs het huis rijden. Tijdens de bezichtiging bij enthousiast zijn over wat we zien, nogmaals door het huis en dan met de kritische bril (zoek de minpunten, zeg maar 😉 ). We gaan kijken of dit plan ons wat gaat opleveren 🤞 .
Want in dit huurhuis is het prima vertoeven, maar het is niet onze eigen plek. Durk noemde het een “limbo”. Ik kende dat alleen van dansen dus google even geopend en het betekent: “Limbo” is een verwijzing naar een onzekere of overgankelijke situatie. Daarnaast voelt het alsof je een beetje stilstaat en ook niet weet waar je heengaat. Hoop dat deze metafoor voor ons geldt: “An arrow can only be shot by pulling it backward. When life is dragging back with difficulties, it means it’s going to launch you into something great” Vertaald: “Een pijl kan alleen worden afgeschoten door hem naar achteren te trekken. Als het leven je met moeilijkheden achtervolgt, betekent dit dat het je in iets groots zal lanceren.”
Voor komende zondag en die daarop hebben we nog bezichtigingen gepland, benieuwd wat dit oplevert. Zullen het nieuwe inzichten zijn? Of misschien wel een serieuze overweging om een bod te doen? Vorige week schreef ik dat het avontuur echt van start zou gaan. Klopt voor geen meter, we zitten al middenin het avontuur, het komt met golven dus let’s surf 😂 .
Zaterdag tijdens de verkenningstocht werd ik steeds vermoeider en snotverkouden. Zondag was het raak! Griepje te pakken hier in Zweden, je komt ze hier dus ook tegen 😬. Deze Zweedse griep heeft me drie dagen gevloerd, maar de energie begint nu langzaam weer terug te komen. Net als het mooie weer, want afgelopen week hebben we veel regen gehad. Ik ben weer even terug gefloten door mijn lichaam 😅 “ Als je lichaam zijn grenzen aangeeft, vergeet dan niet te luisteren 👂 “. 🤔 Het blijft een terugkerend patroon(tje) in mijn leven. Maar goed, iets met nooit te oud om te leren?!
En dan wil ik afsluiten met iets feestelijks 🥳 . Onze grote lieve vriend Balou is vandaag 17 jaar geworden. In mensjaren 84 jaar, bijna net zo oud als Beppe Annie zeiden de meiden 🥰 . Vandaag krijgt de oude man wat extra lekkers natuurlijk en wij ook 😉 , feestjes moet je vieren 🎉 .
Inmiddels heb ik geleerd dat niks valt te voorspellen, dus ik laat me verrassen. Ik zal jullie het volgende week laten horen welke verrassingen er op ons pad zijn gekomen.
Hej då 💖
